کمي مانده به صبح و طلوع رسمي آفتاب
نگرانيهايم
جنسشان مسخره ميشود

لولو جان!
جات در آن سر اين ديار خالي
که تا تبليغ ميشود
بيايي و بگويم
«ديدي چه شد!»

يا بيايم و بگويي
« تلي تلي دندونت کو؟»

بعضي وقتها
براي خودم جالب ميشوم

کاش من هم در تبريز گير مي افتادم
مثل دختري که اسمش نازلي باشد و آذري هم برقصد

اصلاً کاش من نازلي ترک خودم را پيدا ميکردم و در راستاي اين راه «چند نفري هستند که دوستشان دارم» به او هم ميگفتم که زياد دوستش دارم

همهء لباس عروسهاي دنيا را ما پشت صندليهاي اتوبوس سرويس دوختيم و آخر
هردو گم شديم

بي آنکه حتي وقت آن برسد که با نازلي در تبريز گير بيفتيم

واقعاً که چنان معجزه ميکند
که درست وقتي که ميبيند بي حوصله شدند
و در اشک ريختن کم مايه گذاشته اند

سيل از اشکشان بسازد و با بي تفاوتي زير پايشان را خالي کند

يا اينکه

اول کمي بلرزاند
بعد خالي کند

برايش فرقي ندارد!

درست وقتي که بيداريهايم پر از زندگي و پيدايش ميشود
خوابهايم در مرگ و مير و بکش بکش دست و پا ميزنند

انگار چيزي اين طرفها لاي پرده هاي خواب و بيداري قايم شده است
و ميخواهد تعادلش را با اين شوخيهاي بچگانه حفظ کند

درست مثل بچهء ۳ ساله اي که لاي پرده هاي سفيد و توري خانه اي که دوستش دارد
قايم ميشود و بعضي وقتها هم با کله يا با دست در شيشه اي که خيال ميکند شيشه نيست
شيرجه ميزند و بعد متعجب ميشود از اينکه چرا تعادلش را از دست داده

و چند سال بعد متعجبتر از اينکه آنقدر از دست داده که ۱۹ ساله شده

و بعد ميخوابد و خواب مرگ و مير و کشت و کشتار ميبيند

گويي چيزي زير تخت قايم شده و ساده لوحانه گمان ميکند که صبح از خواب بيدار ميشوم
و به همهء آنهايي که در خوابم مردند زنگ ميزنم تا مطمئن شوم که زنده اند

گويي شب شده است و خوابها همه از خستگي خوابشان برده
درست مثل بچهء ۵ ساله اي که شب آمدن مادر بزرگ ساعتها مقوامت ميکند و آخر با لبخند و يک دنيا هيجان خوابش ميبرد

انگار نه انگار که در دنيا ناودانها بي صدا هم ميشوند گاهي

گويي فکر ميکرده هميشه همه جا از هوا يا برف مي آيد
يا باران
يا جيش خدا
که اتفاقاً فرياد هم نميزند:
«تمام شد.»
-----

گويي فهميده باشد تمام شدني نيست اين همه کينه

درست مثل بچه اي که زير پايش بلرزد و بلرزد و بلرزد و بعد که از پشت پرده بيرون آمد
فقط پرده اي ببيند تنها وسط آواري که همان خانه اي که دوستش داشته بوده

... همين يک دقيقه پيش
اتفاقاً

واقعاً که چنان معجزه ميکند
انگار بخواهد بفهماندم که امسال رسماً متولد شده ام

گويي که همه چيز دارد همانقدر که من فکر ميکنم جالب ميشود

گويي که تو هم خوب ميداني معجزاتش را از کجايش در آورده

با سلام!
روزتان بخير و گلهاي روي همهء ميزها و دکورهاي خانهء تان خندان باد!

عشق من، سوپرمن،
چند سالي بود پيدايش نبود
چند شب پيش پشت تلويزيون پيدايش کردم
و
حالا من شادم

انعطاف را وقتي ميپذيري
سوار اتوبوس ميشوي
و عاشق همهء راننده اتوبوسها ميشوي

در کافي شاپ کوچکي
بين دوستهايي بزرگ
که چندين سال بود گمشان کرده بوديم
و ميدانستيم که دوستشان داريم
و بعد چهار روز پيش دوستشان شديم

بايد نشست و باور نکرد
که اينجا را ميگويند آمريکا
همان شبح سرگردان بي رنگ و رو

درست گويي اينجا برکلي باشد
يا
فلورانس

همانجا که ۷ ساله هايش ميگويند دانته را رقصان در خيابانها ميبينند هر شب

يا همانجا که ژاکت سرمه اي ميپوشيم و به تنهايي زيبا ميشويم.